انواع چسب‌های لیبل

بسیاری از مشتریان ما می‌پرسند که برای لیبل‌ خود باید از چه نوع چسبی استفاده کنند. پاسخ سرراستی برای این سوال وجود ندارد، چون چسب لیبل درای مواد و متریال بسیار زیاد است و این موضوع در واقع به کاربرد نهایی لیبل شما بستگی دارد. البته اگر لیبل پشت چسب دار استفاده می کنید که دیگر نیازی به استفاده از چسب دیگری ندارید اما اگر از لیبل هایی استفاده می کنید این مقاله مخصوص شماست.

بعضی از عوامل متعددی که حین انتخاب نوع چسب لیبل باید مد نظر قرار گیرند عبارتند از اندازه لیبل، جنس سطح مورد نظر و میزان نیاز به جابه‌جایی آیتمی که روی آن برچسب خواهد خورد. مثلاً برچسب روی بعضی از سطوح، مثل اجناس فروشگاهی، بالاخره روزی باید جدا شوند. در همین حال، بعضی از لیبل‌های دیگر، مثل برچسب‌های به کار رفته برای محموله‌های در حال ترابری، برای مدت نامشخصی روی سطح باقی خواهند ماند.

برای فعال کردن چسب لیبل ، به فشار نیاز است. این امر باعث آغاز روند چسبیدن برچسب به سطح مورد نظر است و انتخاب چسب لیبل مناسب اهمیت زیادی دارد چون باید مطمئن شد که به خوبی به سطح مورد نیاز می‌چسبد و تا پایان عمر محصول یا تا پایان زمان مورد انتظار و پیش‌بینی، روی آن باقی می‌ماند.

به طور کلی، دو نوع چسب برای لیبل‌ها وجود دارد: دائمی و جداشدنی که هر یک از مواد مختلفی ساخته می‌شوند. نوع متریال انتخابی برای چسب، به سطحی که قرار است برچسب روی آن چسبانده شود، شرایطی که لیبل باید تحمل کند، هدف مورد نظر و طول عمر برچسب بستگی دارد.

محبوب‌ترین متریال برای چسب لیبل‌ها، اکرلیک (مناسب برای محصولات با عمر زیاد که به برچسبی نیاز دارند که جابه‌جایی و دست به دست شدن محصول را در طول مدت زیاد دوام بیاورد) و اکرلیک پایه آب (فقط برای استفاده در محیط‌های خشک) است. در ادامه انواع چسب‌های مخصوص لیبل را با هم مرور می‌کنیم:

چسب لیبل دائمی

چسب دائمی رایج‌ترین و ارزان‌ترین نوع چسب است که فقط به کمک حلّال قابل جدا شدن است. برداشتن یک چسب دائمی باعث از بین رفتن برچسب و غیرقابل‌استفاده شدن آن خواهد شد. چسب دائمی برای سطوح غیرقطبی، پرده‌ها و غشاهای نازک و مقواهای موج‌دار مناسب است اما برای سطوح با انحنای بسیار زیاد توصیه نمی‌شود.

چسب لیبل نیمه-دائمی

چسب نیمه‌دائمی در ابتدا شبیه به چسب جداشدنی عمل می‌کند. می‌توانید آن را روی سطح مورد نظر قرار دهید و مطابق با خواست خود جای آن را تغییر دهید. با این حال، پس از چند روز، ترکیب چسب نیمه‌دائمی تغییر می‌کند. طی این روند، چسب نیمه-دائمی سفت و سخت شده و جای خود را روی سطح ثابت می‌کند؛ در واقع از نیمه-دائمی به دائمی تغییر ماهیت می‌دهد و کاملاً روی سطح می‌چسبد و جابه‌جا نمی‌شود. به همین خاطر به چسب‌های نیمه-دائمی، «قابل تنظیم» هم گفته می‌شود.

چسب لیبل جداشدنی

لیبل‌هایی که چسب جداشدنی دارند به سرعت روی سطح می‌چسبند و به راحتی کنده نمی‌شوند اما در صورت تمایل، امکان جدا کردن آن از سطحی که به آن چسبیده‌اند وجود دارد. این نوع برچسب بعد از جدا کردن از بین نمی‌رود و قسمت چسب‌دار همچنان روی برچسب باقی ماند و می‌توان آن را دوباره روی سطح دیگری چسباند.برچسب‌های جداشدنی باکیفیت عموماً روی جلد کتاب‌ها و شیشه‌ها استفاده می‌شوند؛ سطوحی که باقی ماندن حتی ذره‌ای از چسب روی آنها قابل قبول نیست. اما توجه داشته باشید که عمل جدا کردن و دوباره چسباندن این برچسب‌ها را نمی‌توان برای دفعات نامحدود ادامه داد.

چسب لیبل فریزری

چسب فریزری می‌تواند دمای به شدت پایین را تحمل کند، بدون اینکه ترک بردارد یا کنده شود. به همین خاطر از این چسب برای لیبل‌هایی استفاده می‌شود که بناست روی سطوحی چسبانده شوند که در دمای بسیار سرد، حتی زیر صفر قرار دارند. نکته جالب توجه این است که با افزایش یافتن دما به راحتی می‌توان این نوع برچسب را از روی سطوح جدا کرد.

چسب‌های لیبل گرم

چسب‌های گرم عموماً بر پایه لاستیک هستند که چسبندگی ابتدایی بسیار سریع و شدیدی دارند. وقتی فشار روی این نوع چسب‌ها اعمال می‌شود و لیبل در تماس با سطح قرار می‌گیرد، چسب به سرعت عمل‌آوری شده و روی سطح مورد نظر می‌چسبد. این چسب در مقایسه با چسب‌های اکرلیک نرم‌تر است و به همین خاطر می‌توان آن را روی سطوح خشن‌تر مثل مقواهای بازیافتی چسباند و مطمئن بود که چسبندگی خوبی روی سطوح غیر صیقلی دارند. از آنجا که این چسب‌ها بر پایه لاستیک ساخته شدند، مقاومت کمی در برابر دمای زیاد و اشعه فرابنفش دارند و نباید برای مدت طولانی در فضای خارجی و در معرض آفتاب باشند.

چسب‌های لیبل اکرلیک

چسب‌های اکرلیک از نظر شیمیایی با چسب‌های گرم متفاوت هستند و مقاومت مناسبی در برابر اشعه فرابنفش و حرارت از خود نشان می‌دهند. وقتی روی چسب‌های اکرلیک فشار اعمال می‌شود و در تماس با سطح مورد نظر قرار می‌گیرد، چسبندگی ابتدایی ضعیف‌تری نسبت به چسب گرم دارند اما طی 24 ساعت بعد از چسبیده شدن، خاصیت چسبندگی به حداکثر خود می‌رسد. از آنجا که این چسب به نرمی چسب گرم نیست، عملکرد خوبی روی سطوح زبر و خشن‌تر مثل مقوای بازیافتی ندارد. استفاده از چسب‌های اکرلیک به دلیل ساختار و ترکیب سفت‌تر، ساده‌تر است چون این چسب گرایش کمتری برای خارج شدن از سطح لبه‌های برچسب دارد.

حداقل دمای بهینه برای استفاده از چسب

حداقل دمای بهینه برای استفاده از چسب، دمایی است که در آن چسب به اندازه کافی قدرت و چسبندگی دارد تا به خوبی روی سطح مورد نظر باقی بماند. چسب مناسب برای دمای خنک برای برچسبی به کار می‌رود که در دمای 4 درجه سانتیگراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر این چسب به سطحی چسبانده شود که در دمای بیش از 4 درجه سانتیگراد قرار دارد، همچنان از چسبندگی مناسب برخوردار خواهد بود اما در دمای زیر 4 درجه سانتیگراد، عملکرد محدودی خواهد داشت. چسب فریزری به طور معمول می‌تواند برای لیبل‌هایی در دمای منفی 18 درجه سانتیگراد به کار رود. این چسب در دمای 0 درجه سانتیگراد هم عملکرد خوبی دارد اما برای 0 درجه سانتیگراد به بالا، باید از چسب مناسب برای دمای خنک استفاده شود. وقتی چسب موجود پشت لیبل به طور کامل عمل‌آوری شد (به طور بهینه، 24 ساعت)، می‌توانید انتظار داشته باشید مادامی که سطح مورد نظر در محدوده دمایی مشخص شده باشد، برچسب هم به خوبی روی سطح باقی بماند.